Expeditie binnenland! Part two

Terwijl ik zit te wachten tot ik na een maand eindelijk eens een beoordeling van mijn co-schap krijg, ga ik jullie maar even op jullie wenken bedienen met het vervolg van onze superexpeditie! Bij deze dus Part two van mijn jungle-avonturen!!
Dag 3 van de echte trekking; wakker gemaakt door Sensi en wederom veel te laat vertrokken uit het basiskamp na een laatste bad in de kreek. Maar ach, zoals Sensi zegt: \' We hebben de tijd, en niet de klok\' . Op de een of andere wijze hadden we vandaag allemaal een beetje een \' unheimisch\' gevoel, en vond ik het net iets minder relaxed dan de andere dagen om continu over stammetjes te klauteren. Niet voor niets zo bleek, toen er opeens een giftige spin om 20 cm van mijn voet zat...Hak met het kapmes, en weer een moord gepleegd! Maar het werd nog spannender; plotseling deinsde Sensi voor mij achteruit....want wat lag daar midden op het pad, al met z\'n kop omhoog klaar voor de aanval: jawel, een 3 meter lange supergiftige Sapakara-slang...Na zijn beet heb je 12 uur om in het ziekenhuis te komen, anders is het heeel jammer voor je...Oeps....Gelukkig was Monty heldhaftig genoeg om het beest met een slag van een stok te verdoven en vervolgens te vermoorden en konden wij, nog een beetje nashakend, de terugtocht vervolgen. Toen we bijna bij het dorp terug waren en dachtejn dat het avontuur nu wel voorbij was, kruisden we ook nog even het pad van een andere giftige slang, een labaria. Dat was met het tochtje wel!
Aangekomen in het dorp gingen we gezellig aan het bier met de inwoners, genoten we van het voeren van yoghurt aan dropjes van kinderen, kreeg ik nog een huwelijksaanzoek van een goudzoeker, en was het uiteindelijk tijd om afscheid te nemen van onze lokale gidsen, en met name onze grote held Monty, waarna we terugvoeren naar kamp Wadaa.
Daar barstte tijdens onze baad-sessie een tropische regenbui los, waardoor onze was nooit meer drog werd, en wij genoodzaakt werden om maar zelf een klein borgoe-cola-feestje te organiseren.
Vrijdag was onze relaxdag; met het bootje naar een soela (waterval) zuidwaarts van het kamp, waar we na wederom een maaltijd (ja inderdaad, het draait hier alleen maar om eten...dat is de meesten dan ook wel aan te zien)lekker gezwommen hebben. Als klap op de vuurpijl nog een giga-piranha gevangen op de plek waar we net gezwommen hadden..wij deinzen nergens meer voor terug! \'s avonds samen met Jos de hangmat toch verkozen boven de zweterige poppenbedjes, en weer heerlijk getukt in de buitenlucht!
Zaterdag was het helaas alweer tijd om te gaan. Nog 1 keer mn haren gewassen in e rivier, en daarna met de boot terug naar Snesikondre, nadat we nog een dorpswandeling hadden gemaakt in Langetabiki (Langetabbetje). Weer de bus in terug naar de stad, bijna zonder benzine komen te zitten op een verlaten weggetje, maar uiteindelijk veilig, maar wel vies en stinkend na 6 dagen zonder douche, wer \' thuis\' aangekomen. Het was een supertrip!!!