Vervolg op het cruiseship!!!

Ja, daar is ie dan eindelijk: het vervolg van ons weekend op het luxe cruiseship! Weet je het nog? We waren gebleven bij zaterdagmiddag, terugrit achterop de truck door het oerwoud. Onderweg moesten we 2 bruggen oversteken (nou ja, wat dwarsbalken met planken eroverheen). Bovenop de 1e brug die we passeerden bleven we plotseling stilstaan. Nietsvermoedend keek ik naar beneden en zag....dat de plank onder ons gespleten was en ons wiel langzaam naar beneden zakte door een kier in de brug.....oeps! De rest wilde me niet geloven, totdat ze zelf een blik naar beneden hadden geworpen. De oplossing van de chauffeur: keihard gas geven, waardoor de rest van de planken op de brug ook spleet, maar wij wel veilig aan de overkant belanden. Ik ben benieuwd hoe het eerste voertuig na ons ooit aan de overkant heeft kunnen komen.... Nadat we net van de schrik bekomen waren bleef onze truck 10 minuten later plotseling weer midden op de weg stilstaan, en was daarna met geen mogelijkheid meer aan de praat te krijgen...autopech.... Onze duwpogingen mochten niet baten, en we werden al bang dat we de nacht door moesten brengen tussen de wilde dieren! Gelukkig wist de chauffeur hoe je de hele voorkant van de truck kon klappen en na wat slimme trucjes konden we gelukkig weer op pad. Na nog eens 2 uur hobbelen kwamen we volledig gekluts weer in Apoera aan, waar we natuurlijk onmiddelijk het water in wilden springen van de boot af. Van de kapitein mocht dat echter niet, omdat er piranhas gesignaleerd zouden zijn. maar dat kon ons als doorgewinterde jungletoeristen helemaal niets schelen, en dus hebben we (met behoud van al onze tenen en vingers) nog even heerlijk rondgedobberd. Vervolgens gingen we, nagekeken door het hele dorp, de rivier op, waar we 's avonds aan zouden leggen bij een indianendorp in Brits-Guyana. Wat een genietmoment, de ondergaande zon en voor je een brede rivier met in de schemering de contoure van een eilandje en het oerwoud. Heerlijk!!! In de verte begon het te onweren, prachtig schouwspel! Na een relaxede boottocht kwamen we laat aan bij het indianendorp, waar we het vuur al van verre zagen branden. Met hun woeste kreten op de achtergrond zagen wij al voor ons hoe de Indianen daar om het vuur aan het dansen waren, maar helaas konden we niet aanleggen. Volgens de kapitein omdat er dan dronken mannen aan boord zouden komen, maar volgens ons eerder omdat hij zelf zo dronken was dat hij niet meer in staat was om de boot veilig aan de kant te leggen. Na een nacht rondjes draaien op het water gingen we zondagochtend gelukkig wel naar het dorp, waar alle kinderen nieuwsgierig stonden te kijken. Na een fijne ochtendwandeling door het dorpje en een heerlijke zwempartij even verderop aan het strand, was het tijd om weer terug te varen naar het noorden. Omdat we tegenstroom hadden duurde de terugtocht naar Nickerie bijna 5 uur, waarin we heerlijk van de zon genoten hebben, fijne massages hebben gegeven (en ontvangen), spelletjes hebben gespeeld, wederom gegeten hebben, en hebben bijgeslapen in onze hangmatten, kwamen we pas tegen 5 uur in Nickerie aan. Vandaar was het nog een hele rit terug naar Paramaribo, en toen we uiteindelijk tegen 22.00 terugwaren, was iedereen dan ook helemaal gaar (of, zoals in sommige gevallen, ziek...) En wat heb je na zo'n heerlijk weekend dan zelfs hier totaal geen zin in de maandagochtend!!!!