Brownsberg

Maandagmiddag, lekker een ochtend vrij omdat ik avonddienst heb en pas om 15.00 hoef te beginnen. Tijd om dus maar meteen een weekendverslag + foto's online te zetten.
Vrijdag ben ik nadat ik uitgeslapen was van mijn nachtdienst (was echt geweldig, heb 2 bevallingen helemaal zelf gedaan, zonder verloskundige erbij!!!), op bezoek gegaan in mijn oude huisje. Daar is woensdag Sofie komen wonen, en die blijkt de dochter van de zus van mijn oom te zijn (volg je het nog). Wel heel grappig! ik ben met haar de stad ingeweest, en 's avonds zijn we met Jos, Marielle, Sofie en Dave, een Surinaamse co, naar ene concert geweest. We dachten dat het een jazz-concert was..niet dus! het bleek een nogal hallelujah gehalte te hebben, maar we hebben ons wel vermaakt. Dave en ik hebben onze dirigeerkunsten geoefend achterin de kerk, wat niet helemaal ongemerkt was gebleven, zo bleek in de eindtoespraak, haha!
Zaterdagochtend stonden we om 7.00 klaar om met de bus naar Brownsberg te gaan, een natuurgebied ongeveer 3 uur ten zuiden van Paramaribo. Volledig onder de rode bauxiet kwamen we om 10.00 onderaan de berg aan, waarna een spectaculaire rit omhoog volgde. Hoe een busje met 12 mensen zo steil over zandweggetjes naar boven kan, t is me een raadsel!
Op Brownsberg kregen we een hut toegewezen waar we onze hangmatjes konden hangen. Vanaf het plateau hadden we een fantastisch uitzicht over het gigantische stuwmeer. S middags hebben we een wandeling gemaakt naar de Ireneval. Heerlijk om weer eens actief te zijn, en ik was erg blij met mijn bergschoenen, want het was flink steil! de route was prachtig, het leek nog best op Hollands bos, behalve de lianen en de geluiden om ons heen dan!
Gelukkig had de Ireneval nog water, de meeste ander watervallen stonden namelijk droog omdat het regenseizoen nog niet echt beginnen wil. Heerlijk ' gedouched ' onder de waterval, en in de zon moed verzameld voor de terugtocht steil omhoog.
's avonds onze hongerige magen gevuld in het ' restaurantje' op de berg, waar de vrouw van de beheerder zalig gekookt had voor ons. Terwijl het donker werd en de brulapen zich overal om ons heen lieten horen, genoten wij van thee met chocola en pepernoten, en zongen Sinterklaasliedjes, tot groot vermaak van de beheerder, die spontaan verzoeknummers aan ging vragen!
Om 21.00 lag ik in mn hangmat, zelfs met het kabaal van de brulapen op de achtergrond was ik zo weg.
Om 6.00 opgestaan om de zonsopgang boven het meer te bekijken. helaas was het bewolkt, maar zelfs met wolken was het een prachtig gezicht! Na een laatste uurtje soezen in de hangmat zaten we om 8.00 alweer aan mijn allerbeste ontbijt in een maand, echt zalig! Met en flink gevule maag gingen we weer op weg voor de laatste, mooiste, maar ook zwaarste tocht, naar de Witti-kreek.
Dit was echt een jungletocht! Kleine paadjes door het oerwoud, en overal om ons heen geluiden van vogels, apen en vanalles wat we niet thuis konden brengen. Onderweg 2 grote schildpadden gezien ( de enige dieren onderweg die niet snel genoeg konden wegrennen voor het kabaal dat wij met 11 man produceerden...)en een paar apenstaarten (of waren het toch lianen). na zo'n 2,5 uur lopen kwamen we bij de kreek, waar we heerlijk gezwommen hebben in het koude water. Gelukkig hoorden we pas later dat er een gigantische roofvis in de kreek zou zitten... De terugweg was echt zwaar!!! Bijna alleen maar bergop, we zweetten helemaal weg, maar hebben het toch in 1,5 uur gelopen (misschien mede door de slang waar enkelen van ons voor weg moesten rennen?)
Terug in het kamp nog even gedouched, en toen weer terug naar Paramaribo, waar we wederom knalrood van top tot teen van bauxietstof arriveerden.