Zolas beloofd: het vervolg!

Vrijdagochtend kwam ik al vroeg op de afdeling. Toen ik langs de kamer van de patiente kwam die geopereerd zou worden vanwege haar tumor, stonden er 3 zusters om haar bed heen te bidden. Opeens hoorde ik vrouwenstemmen zingen. Ik liep naar haar kamer en zag de zusters en deze mevrouw hand in hand een prachtig lied zingen, terwijl zij heen en weer wiegde op bed. Toen ze me zag staan begon ze helemaal te stralen. Het was zo prachtig! Echt een ontroerend gezicht. Ik moet eerlijk toegeven dat ik de tranen in mijn ogen had staan...
Het allerbizarste overkwam me later die ochtend, toen ik op het idee kwam op Jeanet, de verpleegster uit het huis van Oma Cheng die me de eerste dag naar het AZP heeft gebracht, even op te zoeken op de verdieping waar zij werkte. Want wat schetste mijn verbazing toen ik de afdeling op liep; Jeanet lag zelf in een bed!! Bleek ze net te zijn opgenomen onder verdenking van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap! Echt bizar dat ik net op dat moment langskwam! Een uur later hield ik haar hand vast toen ze onder narcose ging, en vervolgens stond ik steriel om te assisteren bij haar operatie, en heb ik zelfs gehecht! ' S middags was de taak aan Jos en mij om oma Cheng het slechte nieuws te brengen. Ondertussen gaat het gelukkig weer goed met Jeanet, en is ze alweer thuis! Maar goed, tot zover dus mijn avonturen op de afdeling, na twee weken had ik wel weer genoeg van al het secretaresse-werk, al ga ik de patienten, ok's en de zusters vast missen!