Welcome to paradise!

Lieve allemaal! Na alle wanhopige oproepen per mail/site en sms kan ik jullie geruststellen! We zijn veilig gearriveerd in ons kleine paradijsje!
Na een lange vlucht en een prima (en veilige)nacht in Nairobi zijn we vrijdagochtend per bus vertrokken naar Tanzania. Alles liep gesmeerd, overal vriendelijke mensen en bordjes met onze naam, dus verdwalen was niet eens mogelijk geweest! Urenlang over kale, droge vlakten met langs de kant koeien, geiten en dromedarissen gereden, tot in de verte plotseling een grote berg opdoemde; de Kili!
In Moshi werden we meteen weer een taxi ingeduwd, voor het laatste stukje van onze reis naar Machame Hospital. Het werd steeds heuvelachtiger, groener en idyllischer tot we dachten dat het echt niet mooier kon en daar... stond ons ziekenhuis!! Een prachtig plekje, en overal Afrikanen in de prachtigste gewaden. Wow!! Vanaf dat moment wanen we ons in een doktersroman en moeten we elkaar af en toe even knijpen...
Het weekend hebben we zeer relaxed doorgebracht in ons eigen huisje met alles erop en eraan, waar rons 5 uur 's middags een groep van 20 apen een toneelvoorstelling komt geven en de Kili naast ons vanonder de wolken verschijnt...wat wil je nog meer!!
Gisterochtend om half 8 moesten we osn melden bij de ' matrone' in het ziekenhuis (jaah, een echte, stevig, schommelend, grijze knot en streng maar rechtvaardig) die ons meenam naar de ' morning prayer' in de kanisa (kerk) waar de gehele ziekenhuisbevolking zich verzameld had. echt, ik zou hier bijna bekeerd worden, het was zo indrukwekkend, al die zingende mensen en de preek in het Swahili. En daarna, jawel hoor , moesten wij naar voren komen om ons voor te stellen. Onze introductie in het Swahili was gelukkig een groot succes en we kregen een daverend applaus. Na een klinische les over intravenous fluids kon de dag echt beginnen. Tja, en over mijn ervarinegn tot nu toe zou ik bladzijden vol kunnen schrijven, maar eigenlijk zouden jullie even om het hoekje moeten komen kijken om de sfeer te proeven.
Ik heb hier al heel wat dinegn gezien die ik in Nl nooit zou tegenkomen; gigantische bilaterale liesbreuken, een van top tot teen verbrand kind, maar ook een heleboel ' gewone' huis-tuin- en keukenklachtjes. en wist je dat onder die mooie gewaden van de Afrikanen gewoon een oude-omajurk schuil gaat? toch een desillusie...
Voor de Masai hoeven wij niet naar een reservaat, die zitten gewoon in onze spreekkamer; mijn grootste schrik had ik wel toen op de onderzoekstafel bleek dat onder de mooie doeken van een Masaikrijger een gigantische dolk schuil gaat... en die gaat dus niet af bij het lichamelijk onderzoek!!
Maar goed, over onze medische ervaringen later meer. Tot nu toe is alles prima geregeld, gister zijn een aantal Nederlandse artsen van Star health langsgeweest, en met hen en de direkteur hebben we ons programma doorgesproken.
Na het werk zijn we gisteren (onder luid gelach van de dorpsbewoners) per dalla-dalla naar de markt geweest. We zijn hier duidelijk een opvallende evsrchijning, en zo te merken hadden ze op de markt (een pleintje met wat kleedjes) helemaal nog nooit een mzungu gezien.. toen we flink probeerden af te dingen in het Swahili, gonsde het over de markt ' wanasema Kiswahili' (ze spreken Swahili). En waar wij dachten dat we vast afgezet waren, bleken we zelfs nog minder betaald te hebben dan de plaatselijke bevolking....
Goed, ik houd al een half uur de enige computer in het ziekenhuis bezet,en Annette popelt om een stukje te schrijven, dus tijd om af te sluiten.
De moraal van het verhaal; het is hier geweldig, iedereen is supervriendelijk en vindt onze Swahilipogingen geweldig; kortom we zijn helemaal happy! Hier houden we het wel 10 weken vol!
Heel veel liefs, ingeborg