En we noemen haar...Xaviera Julia!!

Jawel hoor, het is zover!!! Ik heb mn eerste bevalling gedaan! een gezond, donker klein meisje met schattige zwarte krulletjes, luisterend naar de naam Xaviera Julia (had nog gehoopt dat ze haar naar mij zouden vernoemen, maar helaas..... ;) Wel een hele ervaring hoor!!! Op het moment dat ik dit schrijf heb ik, na 1,5 week op de verloskamer, al 6 bevallingen gedaan, en ben ik afgelopen nacht de nachtdienst ingegaan. Vlekkeloos gaat t natuurlijk nog niet, maar t gaat steeds soepeler, en ik ben eindelijk in staat om precies te voelen hoeveel ontsluiting iemand heeft,en heb zelf al vliezen gebroken! Echt gaaf dat ik hier de kans krijg om zoveel zelf te doen!
Ik ben vorige week maandag begonnen op de Verloskamer (VK). Vond het in het begin niet echt leuk, omdat je weer opnieuw iedereen moet leren kennen en de gang van zaken moet leren kennen, terwijl ze hier niet echt van het uitleggen zijn. De verloskundigen zijn op zich wel aardig, maar kunnen je ook volledig negeren, en alles gaat op een toon van: ' doe dit, doe dat' . dat zijn ze hier gewend en is helemaal niet onaardig bedoeld, maar je hebt dan echt het gevoel dat je vanalles fout doet. Daarnaast kon ik maar niet wennen aan het ritme op de VK; als het rustig is zit je je de hele dag te vervelen, en ik wil gewoon wat doen! Maar goed, nu ik er eenmaal een beetje inzit heb ik het prima naar mn zin. Ik moest vorige week eerst 3 bevallingen zien voordat ik zelf aan de slag mocht. Op woensdag was het zover: Ik vrolijk harttonen gaan luisteren en VT gaan doen, bleek er foetale nood te zijn.... de details zal ik even achterwege laten, kan me zo voorstellen dat niet iedereen erop zit te wachten, maar het komt erop neer dat wat mijn 1e bevalling had moeten worden, een hele dramatische gebeurtenis werd, en het kind dood is.... (Nee, niet door mijn schuld hoor, don't worry!!!) Ik had er echt even geen zin meer in! Toen Janine de volgende dag ook opeens een dood kind in haar handen had, hadden we het allebei wel even geschoten met ons co-schap, maar, zoals de gynaecoloog zei; ' je moet je maar bedenken dat de meesten er levend en gezond uitkomen.' Toch lijk ik een abonnement te hebben op nare dingen; maandagochtend mocht ik een bevalling doen waarbij we vantevoren al wisten dat het kindje dood was. Vreemd hoor! Na 3 bevallingen mocht ik gisteren de dienst in, en vannacht was dus mijn eerste nachtdienst. Echt leuk!!! Een keizersnede van een tweeling gezien, en 2 bevallingen gedaan, no 5 & 6. No 6 ging eindelijk precies zoals het moet, dus ik vind het weer helemaal leuk!!! Nog 1 nachtje, en dan ben ik al op de helft van mijn co-schap! Time flies....